René Merkelbach

Over de muziek van De Vliegende Hollander

De opening van de attractie De Vliegende Hollander was door De Efteling uitgesteld. Maar dat was niet omdat de muziek nog niet klaar was. René Merkelbach uit Kaatsheuvel heeft alles op locatie al gemonteerd. „Het klopt tot op de seconde.“ Voor componist en toetsenist Merkelbach was het een absolute eer om de muziek te mogen maken voor De Vliegende Hollander, een attractie waarbij mensen in bootjes in razende vaart een waterbaantraject afleggen. Je zou zeggen, waarom dan nog muziek, maar dat ligt toch anders. „Als de mensen de attractie binnenkomen duurt het een kwartiertje voordat de echte rit in de achtbaan begint. De muziek speelt daar een belangrijke rol. Muziek moet daar de sfeer van een Gouden Eeuw neerzetten“, zegt Merkelbach. De inwoner van Kaatsheuvel pakte het project met voortvarendheid aan. In Praag nam hij de instrumentale stukken op met het Praags symfonieorkest, vervolgens zong Floor Jansen, zangeres van de metalformatie After Forever, in de studio van Merkelbach de vocalen in.

In de studio achter zijn huis (op een steenworp afstand van het attractiepark, maar dat is toeval) laat hij stukjes horen. Het twintig minuten durende muziekstuk begint liefjes, maar wordt allengs dreigender en heftiger. Stevige orkestrale uitbarstingen, donderende paukeslagen, een koor en galmende vocalen van Jansen. Het klinkt een klein beetje als Carl Orffs Carmina Burana. Merkelbach knikt bevestigend. „Orff was een naam die in het begin viel. De Efteling mikt op een jonger publiek met deze attractie, dus het mocht wat heftiger.“ Merkelbach is een paar jaar geleden stilletjes bevorderd tot een van de huiscomponisten van De Efteling. Hij werkte jarenlang in Waalwijk bij de studio van Oscar Holleman, ex-gitarist van hardrockformatie Vengeance. Waar Holleman vooral metal- en rockbands produceerde, hield Merkelbach zich meer bezig met componeren en opnemen van muziek voor commercials. Zo componeerde Merkelbach onder meer voor Opel, Glorix en Amnesty. Maar Merkelbach assisteerde ook bij de opnames voor bands als Gorefest, Krezip en De Heideroosjes. „Dat was het leuke aan de studio. Als een band even een toetsenman nodig had, was dat snel geregeld.“ Merkelbach stond ook aan de basis van het succes van Within Temptation. De groep was in Waalwijk voor de opnamen voor ’Mother Earth’, maar zat met de handen in het haar omdat de toetsenist net daarvoor de band verlaten had. „Toen ze aankwamen, hadden ze hooguit zes nummers klaar. Voor die plaat heb ik vervolgens twee nummers gecomponeerd, arrangementen gemaakt en alle toetsen bespeeld.“ Vanuit Tilburg, zijn toenmalige woonplaats, naar Waalwijk passeerde Merkelbach iedere dag De Efteling. Op een dag schreef hij een brief en bleek puur toevallig dat het sprookjespark op zoek was naar een nieuwe componist. Snel volgde een eerste opdracht, de muziek voor de paddenstoelen voor de winteropenstelling. Daarna volgde meer. Voor de Pardoespromenade leverde hij een vrolijk melodietje dat de bezoekers makkelijker maakt om te schakelen en te oriënteren. Vorig jaar volgden de eerste besprekingen voor de nieuwe attractie ’De Vliegende Hollander’. Merkelbach raakte geïnteresseerd. „De Efteling gaat met deze attractie verder dan ze ooit gegaan is. Het was voor mij een uitdaging om te zien hoe ver ik kon gaan.“

Aan de hand van storyboards ging Merkelbach aan de slag. Met behulp van een computerprogramma en een ingehuurde orkestrator zette hij zijn muziek om tot een partituur voor een volledig orkest. Alles werd uitputtend voorbereid, zodat het orkest het stuk in vijf uur tijd op band kon zetten. „Het orkest is daar uitermate professioneel. Opnemen gaat razendsnel. Er worden voortdurend grote orkestproducties opgenomen, zowel voor Amerikaanse films als voor popgroepen.“ Het lijken twee parallelle carrières. Toetsenman bij verschillende bands, en aan de andere kant de muziek voor de Efteling. Want Merkelbach zit ook nog in een funkband, Spectalicious. „Het past wel bij me. Het is ook nooit anders geweest. Ik ben ook apetrots op mijn werk. voor de Efteling. Ik ging vroeger nog wel eens even zitten op de Pardoespromenade. Gewoon om te kijken hoe mensen reageerden op mijn muziek.“

Voor u gelezen en schaamteloos geript met dank aan het Brabants Dagblad

SpeelgoedSpeelgoed